Imię:
Lata temu, gdzieś w oddali, pojawiła się dziewczyna. Jej imię brzmi Evarinya. Często mówiono na nią Eva, jednak ona nienawidzi tej ksywki. Już woli, by mówiono na nią Evari, w sumie jak się przedstawia, to tak. Zazwyczaj. Mało osób zna jej prawdziwe imię.
Płeć:
Nie trudno się domyślić, jakiej jest płci. Jasne, że ta piękna.
Wiek:
Jest w pełni sił. Ma 19 lat
Rasa:
Anioł
Charakter:
Nie chcesz poznać jej charakteru. Kiedyś była naprawdę miła i uprzejma wobec całego świata. Wszystkich i każdego kochała, nie istniało dla niej zło. Ależ jakie to były odległe czasy!
Evari jest typem ciemności. Nienawidzi każdego napotkanego osobnika, zwłaszcza mężczyzn. Żywi do nich nienawiść, o jakiej nie świat nigdy nie słyszał. Możliwe, że to dlatego, że w przeszłości jej ojciec opuścił rodzinę, co skazało je na zagładę. Ale to, że nienawidzi wszystkich mężczyzn, nie znaczy, że kocha dziewczyny. O nie, co to to nie. Je także nienawidzi, choć w mniejszej mierze. Możesz być pewny, że będzie dla ciebie nieuprzejma, oschła czy złośliwa. A może wszystko na raz i jeszcze wredna. Evari żywi nienawiść do całego świata, zapewne dlatego, że to świat zniszczył ją. Że odebrał jej wszystko, co miała. Dziewczyna jest niezwykle uparta. Ale ten upór dla innych może się okazać zgubą. Gdy będzie miała wroga, nie odpuści mu, dopóki nie przeniesie się na drugi świat. Ma dwie zasady życiowe:
Oko za oko, ząb za ząb
Albo ja, albo świat
Te dwie zasady są dla niej świętością.
Ulubione zajęcia:
Evari nie jest leniwa. Kocha polować, na wszelką zwierzyną. Te polowania sprawiły, że jej krok jest cichy, pełen gracji. Uszy zawsze wychwycą każdy dźwięk, nos każdy zapach, oczy każdy ruch. Nie da się jej umknąć. Lubi chodzić po drzewach, może to trochę niepodobne do dziewczyny. Jednak ona zawsze się wyróżniała z tłumu, taka jej zaleta. A może wada? Poza tym kocha rysować, choć jej obrazki czasem mogą wydać się... brutalne? Tak, to chyba dobre określenie.
Ulubione miejsca:
Lasy, zwłaszcza gęste i ciemne
Historia:
Ona się tu jako pierwsza pojawiła
Rodzina:
Ojciec znikł w przeszłości, siostra gdzieś się włóczy po świecie, jeżeli w ogóle żyje. A matka? Matka odeszła od niej, w momencie, gdy na prawdę jej potrzebowała. Ale jej tłumaczeniem było, że robi to dla dobra córek. Czy to była prawda?
Parter:
Nie ma. I jak na razie nie chce mieć. Tylko by mu życie uprzykrzyła.
Potomstwo:
Nie ma nawet chłopaka, to skąd dziecko?
